BEYİN TEMELLİ ÖĞRENMENİN KURAMSAL BAĞLAMDA İNCELENMESİ

Yazarlar

Anahtar Kelimeler:

Beyin temelli öğrenme, kuramsal, literatür incelemesi

Özet

Bu çalışmada, beyin temelli öğrenmenin kuramsal bağlamda incelenmesi amaçlanmıştır. Bu araştırma yapılırken kaynak taraması yöntemi kullanılmıştır. Beyin temelli öğrenmenin tanımı, işlevi, nerelerde kullanıldığı, farklı alanlardaki etkisi ortaya konmuştur. Eğitimde beyin temelli öğrenme, öğrenme süreçlerini insan beynindeki doğal öğrenme mekanizmalarını anlamak ve taklit etmek amacıyla tasarlanan pedagojik stratejileri içerir. Bu yaklaşım, öğrencilerin daha etkili bir şekilde öğrenmelerine yardımcı olmak için bilişsel bilim, nöroloji ve eğitim psikolojisi gibi alanlardan elde edilen bilgileri kullanır. Öğrencilerin dikkat, bellek ve problem çözme becerilerini güçlendirmeye odaklanır ve öğrenmeyi daha anlamlı, etkili ve kalıcı hale getirmek beyin temelli öğrenmenin özellikleri arasındadır. Araştırmanın bulgularından elde edilen sonuçlara göre; beyin temelli öğrenmenin öğretmenler, öğrenciler ve veliler tarafından olumlu karşılandığı ortaya çıkmıştır. Beyin temelli öğrenmeyle beraber; öğrencilerin daha istekli oldukları, daha iyi algılaybildikleri, farklı bakış açısı kazandıkları, beyinleriyle ilgili farkındalıklarının arttığı, farklı alanlarda ve disiplinlerarası kullanılabildiği, tarihsel açıdan öenminin de gün geçtikçe arttığı, beynin daha keşfedilmeye açık olduğu yapılan araştırmalarda ortaya çıkmıştır.

Referanslar

Albayrak, K. N. (2019). Biyoloji öğretiminde beyin temelli öğrenmenin ilköğretim öğrencilerinin akademik başarısına etkisi. Yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.

Aparna, M. (2014). Fostering student creativity using brain-based learning. Scholarly Research Journal, 1(4), 549-560.

Avcı, D. E. (2007). Beyin temelli öğrenme yaklaşımının ilköğretim 7. sınıf öğrencilerinin fen bilgisi dersindeki başarı, tutum ve bilgilerinin kalıcılığı üzerine etkisi. Doktora tezi, Gazi Üniversitesi, Ankara.

Bozan, M. (2022). Algodoo destekli beyin temelli öğrenme modelinin akademik başarı ve problem çözme becerisine etkisi. Yüksek lisans tezi, Yıldız Teknik Üniversitesi, İstanbul.

Bulut, M. (2014). Beyin temelli öğrenme yaklaşımının Türkçe öğretimine etkisi. Turkish Studies-International Periodical for the Languages, Literature and History of Turkish or Turkic, 9(3), 293-309.

Caine, R.N., & Caine, G. (2002). Beyin temelli öğrenme. Çev. Gültenülgen. Ankara: Nobel Yayıncılık.

Caine, R. N., & Caine, G. (1990). Understanding a Brain Based Approach to Learning and Teaching. Educational Leadership, 48(2), 66-70.

Caine, R.N. ve Caine G. (1995). Reinventing schools through brain-based learning. Educational Leaderhip, 32(7), 43-48.

Cram, H. G. ve Vito, G. (2000). Leading and learning school: brain-based practices. London: The Scrarecrow Press.

Çengelci T. (2005). Sosyal bilgiler dersinde beyin temelli öğrenmenin akademik başarıya ve kalıcılığa etkisi. Yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir.

Diamond, M. (1985). Brain growth in rsponse to experience. Seminar, University of California, Riverside.

Doğanay, A. ve Tok, G. (2012). Öğretim ilke ve yöntemleri. A. Doğanay (Ed.), Beyin uyumlu öğrenme içinde (s. 304-317) Ankara: Pegem Akademi.

Duman, B., Çubukçu, Z., Taşdemir, M., Güven, M., Babadoğan, C., & Oğuz, A. (2008). Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Anı.

Dwyer, B.M. (2002). Training strategies for the twenty-first century: Using recent research on learning to enhance training. Innovations in Education and Teaching International, 39(4), 265-270.

Erişti, B. (2012). Beyin temelli öğrenme. Z.Kaya (Ed.), Öğrenme ve öğretme kuramlar, yaklaşımlar, modeller içinde (s.227-254). Ankara: Pegem Akademi Yayıncılık.

Erlauer, L. (2003). The Brain Compatible Classroom: Association for Supervision and Curriculum Development. USA: Alexandria, Virginia.

Goswamı, U. (2004). Neuroscience and education. British Journal of Educational Psychology, 74, 1-14.

Gülpınar, A. (2005). Principals of Brain-Based Learning and Constructivist Models in Education. Educational Science: Theory & Practice, 5(2), 299-306.

Hall, J. (2005). Neuroscience and Education. SCRE Research Report, No: 121.

Jensen, E. (1998). Teaching with the brain in mind. Virginia: Association For Supervision And Curriculum Development.

Jensen, E. (2000). Brain based learning: The new science of teaching and training (Rev.ed.). California: Corwin Press.

Jensen, E. (2006). Beyin uyumlu öğrenme. (Çev. Ed. Ahmet Doğanay.) Ankara: Nobel Kitabevi.

Manthey-Roberts, M.M. (1997). Elementary principals’ level of involvement and understanding of human thinking. Doktora tezi, University Of Winconsin-Madison.

Mccombs, L. B., & Whisler J. S. (1997). The learner- cenderede classroom and school: Strategies for increasing student motivation and achievement. (1st. Ed.). San Francisco: Jossey- Bass.

Peder, P. (2009). Türkçe dersinde beyin temelli öğrenme modelinin öğrenci akademik başarısı üzerine etkisi. Doktora tezi, Ankara Üniversitesi, Ankara.

Sousa, D. A. (2001). How the brain learns: a classroom teacher’s guide. (2. Edition). California: Corwin Press

Sprenger, M. (1999). Learning memory: the brain in action. Virginia: Association Supervision And Curriculum Development

Thomas, P. B. (2001). The implication of brain research in preparing young children to enter school ready to learn. Doktora tezi, Florida, The Florida Agricultural and Mechanical University College of Education.

Wolfe, P. (2001). Brain matters: translating research into classroom practice. Virginia: Association for Supervision and Curriculum Development (ASCD).

Wortock, J. M. M. (2002) Brain-based learning principles applied to the teaching of basic cardiac code to associate degree nursing students using the human patient simulator. A Dissertation. University of South Florida.

Zakaria, L. M. A., Purwoko, A. A., & Hadisaputra, S. (2021). Brain-based learning teaching materials to ımprove critical thinking skills and literacy skills of students. In 5th Asian Education Symposium 2020 (AES 2020) (pp. 178-181). Atlantis.

İndir

Yayınlanmış

2024-02-29

Nasıl Atıf Yapılır

GÜLER, B., GÜNDÜZ, M., KIRPIK, M., BOZKURT, H., ŞAHİN, M. S., ŞAHİN, H., & GÜMÜŞ, İbrahim. (2024). BEYİN TEMELLİ ÖĞRENMENİN KURAMSAL BAĞLAMDA İNCELENMESİ. Ulusal Toplum Ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(2), 1–13. Geliş tarihi gönderen https://ulusalteb.com/index.php/pub/article/view/6