EXAMINING THE RELATIONSHIP BETWEEN PROFESSIONAL SATISFACTION AND JOB PERFORMANCE OF MANAGERS

Authors

Keywords:

Occupational satisfaction, job performance, manager

Abstract

The aim of the research is to determine the relationship between professional satisfaction and job performance of school administrators. In line with the stated objectives, correlational research, which is among the quantitative research approaches, was preferred as the research model. The population of the research consists of school administrators working in public schools in 2023-2024. The sample of the research consists of 285 school administrators selected by the "Simple Random Sampling" method, one of the probability-based sampling types, among the employees in the population. Three data collection tools were used to collect data in this research. The first of the data collection tools is the "Personal Information Form" prepared to determine the demographic characteristics of school administrators; The second is "Professional Satisfaction Scale" to determine the level of professional satisfaction of school administrators, and the third is "Job Performance Scale" to determine the job performance of school administrators. The data collected with data collection tools in the research were analyzed through the SPSS 25 package program. Since it was determined in the data analysis that the research data exhibited normal distribution, analysis was carried out with parametric tests. The study concluded that there is a positive, moderately significant relationship between school administrators' job satisfaction and job performance perceptions. This result shows that as school administrators' professional satisfaction increases, their job performance also increases in a positive direction.

References

Akçamete, G., Kaner. S., ve Sucuoğlu, B. (2001). Öğretmenlerde tükenmişlik iş doyumu ve kişilik. Ankara: Nobel Yayınları.

Akkoç, İ., Çalışkan, A. ve Turunç, Ö. (2012). Örgütlerde gelişim kültürü ve algılanan örgütsel desteğin iş tatmini ve iş performansına etkisi: Güvenin aracılık rolü. Yönetim ve Ekonomi: Celal Bayar Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(1), 105-135.

Anitha, J. (2014). Determinants of employee engagement and their impact on employee performance. International Journal of Productivity and Performance Management, 63(3), 308-323.

Arslan, I. (2018). Sağlık çalışanlarında iş yaşam kalitesinin iş performansı üzerine etkisinde örgütsel desteğin aracılık rolü. Doktora tezi, İstanbul Okan Üniversitesi, İstanbul.

Bingöl, D. (2004). İnsan kaynakları yönetimi. Denizli: Arıkan Basım Yayım Dağıtım.

Büyüköztürk, Ş., Kılıç Çakmak, E., Akgün, Ö.E, Karadeniz, Ş., ve Demirel, F. (2020). Eğitimde bilimsel araştırma yöntemleri (28. Baskı). Ankara: Pegem Akademi.

Cook, A.L. (2008). Job satisfaction and job performance: Is the relationsip spurious? Yayımlanmamış yüksek lisans tezi, Texas A & M University, ABD.

Eren, E. (2007). Örgütsel davranış ve yönetim psikolojisi. Beta Yayınları.

Erkoç, İ. Ç. (2015). Algılanan örgütsel destek ve iş performansı arasındaki ilişkide öz yeterlilik faktörünün düzenleyici rolü: Bankacılık sektöründe bir araştırma. Yüksek lisans tezi, İstanbul Kültür Üniversitesi, İstanbul.

Ertuğrul, O. (2018). İnsan kaynakları uygulamalarının tükenmişlik sendromu üzerindeki etkisinde örgüt ikliminin düzenleyici rolüne yönelik bir araştırma. Yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi, İstanbul.

Gökçe, T. (2006). İletişim bilimi, insan ilişkileri anatomisi. Ankara: Siyasal Kitapevi.

Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2017). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin.

Ivancevich, J.M., Konopaske, R.M., & Michael, T. (2014). Organizational behavior and management. New York: McGraw-Hill Education.

Karabulut, D. C. (2019). Müzik öğretmenlerinin mesleki doyumları ile mesleki tükenmişlik düzeylerinin belirlenmesi. Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Atatürk Üniversitesi, Erzurum.

Karakahraman, Y. (2021). Sosyal medya bağımlılığının iş performansı ve iş-aile çatışmasına etkisinde iş tatmininin aracılık rolünün belirlenmesi. Yüksek lisans tezi, Hasan Kalyoncu Üniversitesi, Gaziantep.

Karcıoğlu, F. ve Aykanat, Z. (2012). Örgüt iklimi ve örgütsel iletişim: Ardahan Üniversitesi ve Karamanoğlu Mehmet Bey Üniversitesi arasında karşılaştırmalı bir inceleme. International Journal Of Socialscience, 5(7), 421-436.

Keser Özmantar, Z. (2018). Örnekleme yöntemleri ve örneklem süreci. K.Beycioğlu, N.Özer, Y.Kondakçı (Ed.), Eğitim yönetiminde araştırma (88-110) içinde. Ankara: Pegem Akademi.

Koruklu, N., Feyzioğlu, B., Kiremit, H. Ö. ve Kaldırım, E. (2013). Öğretmenlerin iş doyumu düzeylerinin bazı değişkenlere göre incelenmesi. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(25), 119-137.

Kuzgun, Y., Aydemir Sevim, S. ve Hamamcı, Z. (1999). Mesleki doyum ölçeğinin geliştirilmesi. Turkish Psychological Counseling and Guidance Journal, 2(11), 14-18.

Metin, H. (2011). Empatik iletişim ve yönetişim. Gazi Üniversitesi İletişim Fakültesi İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi, 11(32), 177-203.

Öcel, H. (2013). Örgüt kimliğinin gücü, algılanan örgütsel prestij ve kişi-örgüt uyumu ile bağlamsal performans arasındaki ilişkiler: Örgütsel bağlılığın aracı rolü. Türk Psikoloji Dergisi, 28(71), 37-53.

Öztürk, A. ve Deniz, M. E. (2008). Okul öncesi öğretmenlerinin duygusal zekâ yetenekleri iş doyumları ve tükenmişlik düzeylerinin bazı değişkenler açısından incelenmesi. İlköğretim Online, 7(3), 578-599.

Pandey, J. (2018). Factors affecting job performance: An integrative review of literature. Management Research Review, 42(2), 263-289.

Şahin, H. ve Dursun, A. (2009). Okul öncesi öğretmenlerinin iş doyumları: Burdur örneği. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 18, 160-179.

Şen, B. (2011). Okul öncesi öğretmenlerinin mesleki doyumları ve hizmet içi eğitim ihtiyaçları üzerine bir araştırma (Uşak ili örneği). Yayınlanmamış yüksek lisans tezi, Selçuk Üniversitesi, Konya.

Telef, B. B. (2011). Öğretmenlerin öz-yeterlikleri, iş doyumları, yaşam doyumları ve tükenmişliklerinin incelenmesi. İlköğretim Online, 10(1), 91-108.

Tutar, H. ve Altınöz, M. (2010). Örgütsel iklimin işgören performansı üzerine etkisi: ostim imalat işletmeleri çalışanları üzerine bir araştırma. Ankara Üniversitesi SBF Dergisi, 65(2), 196-218.

Üzümcü, B. ve Müezzin, E. E. (2018). Öğretmenlerin bilişsel esneklik ve mesleki doyum düzeyinin incelenmesi. Sakarya University Journal of Education, 8(1), 8-25.

Yeşilyaprak B. (2006). Eğitimde rehberlik hizmetleri. Ankara: Nobel Yayıncılık.

Yusuf, R. M., Hamid, N., Eliyana, A., Bahri, S. ve Sudarisman, A. (2012). The antecedents of employee’s performance: Case study of Nickel Mining’s company, Indonesia. Journal of Business and Management, 2(2), 22-28.

Published

2024-01-30

How to Cite

DEMİRHAN, M., AK, E., SANCER, E., BUĞU, E., BAĞ, N., & ÖNCÜ, M. E. (2024). EXAMINING THE RELATIONSHIP BETWEEN PROFESSIONAL SATISFACTION AND JOB PERFORMANCE OF MANAGERS. Ulusal Toplum Ve Eğitim Bilimleri Dergisi, 1(1), 16–37. Retrieved from https://ulusalteb.com/index.php/pub/article/view/2

Issue

Section

Articles